મશ

• ૧. (પું.) ક્રોધ; ગુસ્સો.
• ૨. (પું.) ગણગણાટ.
• ૩. (પું.) મચ્છર.
• ૪. (સ્ત્રી.) એ નામની એક પ્રકારની વનસ્પતિ. તેનું મૂળ ઊંઘ લાવનાર, હાડકાના દુખાવાને મટાડનાર, શક્તિવર્ધક, કામોત્તેજક અને પૌષ્ટિક મનાય છે.
• ૫. (ન.) કાજળ; મેશ.
  • ઉદાહરણ
    1946, ઝવેરચંદ મેઘાણી, પરકમ્મા, page ૧૪૧:

    “બ્રાહ્મણને મોઢે મશ ઢળી ગઈ”

• ૬. [સં.] (ન.) મિષ; બહાનું; નિમિત્ત; જુઠો કે ખોટો સબબ; કારણ.
  • ઉદાહરણ "સરોવરે સ્નાન મશે મળીને, આડોસીપાડોસી રે, મશે મેણાં મારે. – દયારામ

સંદર્ભ

• મશ ભગવદ્ગોમંડલ પર.