ફરેબ
- ૧. સ્ત્રી., પું.
- કપટ; છળ; પ્રપંચ.
- કહેવું એક ને કરવું બીજું તે; વિશ્વાસ આપીને ફરી જવું તે; ભૂલથાપ દેવી તે.
- રૂઢિપ્રયોગ
- ૧. ફરેબ ખાવો = (૧) છેતરાવું; ફસાવું; ખોટે રસ્તે દોરાવું. (૨) લલચાવવું.
- ૨. ફરેબ દેવો = (૧) દગો દેવો; ફંદામાં ફસાવવું. (૨) પ્રપંચ રમવું; છેતરવું. (૩) લલચાવવું.
- ચાલાકી; ચતુરાઈ; યુક્તિ.
- લાલચ; લોભ.
- ૨. વિ.
- જીતદાર, હરનાર. સમાસને છેડે વપરાય છે. જેમકે, દિલફરેબ.
સંદર્ભ ફેરફાર કરો
- ભગવદ્ગોમંડલ કોશ કચેરી, ગોંડલ, સંપાદક (૧૯૪૪) ભગવદ્ગોમંડલ[૧], page 6086