૧. [સં. ઘૃત; ઘિઅં-ઘિઉ-ઘી] (ન.) દૂધનું દહીં, દહીનું માખણ અને એ માખણને તાવીને બનાવેલું ચીકણું સ્વાદ વગરનું ઊનું કરતાં પ્રવાહી થાય અને ટાઢું પડતાં થીજી જાય એવું સત્ત્વ; ઘૃત; ચીકટ; તૂપ;
રૂઢિપ્રયોગ
૧. ખીચડીમાં ઘી ઢોળાવું = વ્યર્થ ન જવું.
૨. ઘી ખાના સક્કરસે ઓર દુનિયા ચલાના મકરસે = ઘી સાકર સાથે ખાવું અને સંસારવ્યવહારમાં યુક્તિપ્રયુક્તિથી વર્તવું.
૩. ઘી ચોપડવું = માખણ લગાડવું; ખુશામત કરવી.
૪. ઘી બોલવું = જૈન મંદિરમાં આંગીને દિવસે ભગવાનની આરતી ઉતારવા માટે હરરાજીમાં ઘીની માગણી કરવી તે.