ખંડન

• ૧. ન.
  • અપમાન.
  • ઉથલાવી કે ઉલટાવી નાખવાપણું.
  • કાઢી મૂકવું તે.
  • કાપવું તે.
  • છેતરવું તે.
  • ઝાટકવું તે.
  • નિરાકરણ; તોડ.
  • બળવો; ખંડ.
  • सं. ભાંગવું તે; છેદન.
  • વાતમાં વચ્ચે પડવું તે.
  • વિઘ્ન.
  • હતાશ થવું તે.
  • મૂર્તિનું ભાંગવું તે.હિંદુસ્તાની

• • રદિયો; પ્રત્યાખ્યાન; મતખંડન; દલીલ કે વાદને તોડી પાડવો તે; સામાનો અભિપ્રાયવાદ યુક્તિ વગેરેથી તોડી પાડવો તે.
• રૂઢિપ્રયોગ
  • ખંડન કરવું = દલીલ કે વાદને તોડી પાડવો.
• ૨. (વિ.)
  • ખંડિત કરનાર.

સંદર્ભ

• ખંડન ભગવદ્ગોમંડલ પર.