કુલીન

• ૧. (પું.) ઉત્તમ જાતનો ઘોડો.
  • [સંસ્કૃત]
• ૨. (સ્ત્રી.) બંગાળી બ્રાહ્મણની એક જાત. તેઓ પોતાનો બીજા બ્રાહ્મણો કરતાં ચડિયાતા માને છે. પંચગૌડાના એક બ્રાહ્મણ આદિશૂરે પોતાના રાજ્યમાં સાગ્નિક બ્રાહ્મણ ન હોવાથી આઠમા સૈકાના આરંભમાં કાશીમાંથી પોતાની સાથે જે પાંચ બ્રાહ્મણ આણ્યા હતા તેનાં આ સંતાન હોવાનું કહેવાય છે.
• ૩. (ન.) બંગાળી બ્રહ્માણની એ નામની જાતનું માણસ.
• ૪. (વિ.) ઊંચી પદવીનું.
• ૫. (વિ.) કુળવાન; ખાનદાન; ઉત્તમ કુળમાં ઉત્પન્ન થયેલ; ઊંચા કુળનું.
  • ઉદાહરણ
    ૧૯૪૬, ચુનીલાલ મડિયા, વ્યાજનો વારસ, page ૧૮૭:

    આટઆટલી વિષમતાઓ વચ્ચે આભાશા એક આશ્વાસન અનુભવતા હતા કે સુલેખા જેવી સંસ્કારી અને કુલીન પુત્રવધૂ પોતાને આંગણે છે.

• ૬. (વિ.) તંત્રોક્ત કુલાચારવાળું.
• ૭. (વિ.) નીચ કુળનું; હલકું વ્યંગમાં તેમ બોલાય છે.
• ૮. (વિ.) પવિત્ર; શુદ્ધ.
• ૯. (વિ.) પૃથ્વીને વળગેલ.
• ૧૦. (વિ.) બંગાળી બ્રાહ્મણની એક જાતનું.
• ૧૧. (વિ.) સારા આચરણવાળું.